Merkwaardige verhalen uit het Ammerland

Het is een haast oneindig lange trek (ongeveer 6.00 kilometer) van de bijna 1.000 meter diepe paaiplaatsen in de Sargassozee voor de Golf van Mexico tot in de fuiken van de vissers op het Zwischenahner meer. Dankzij de golfstroom zijn de palingen drie jaar onderweg, tot ze uiteindelijk in het net van de vissers belanden. Daarna worden ze in de rookoven verwerkt tot een heerlijke delicatesse die al generaties van fijnproevers in vervoering heeft gebracht. Palingen die niet worden gevangen keren aan het einde van hun leven terug naar hun geboorteplaats.

U? Nee toch! Op het marktplein van Westerstede moet u de mensen met jij aanspreken en zeker niet met u. In 2003 werd het gebied tussen het gemeentehuis en de 900 jaar oude Sint-Petruskerk officieel omgedoopt tot een "zeg maar jij"-plein. Het idee, uitgewerkt door de belastingambtenaar Mischa Braun, werd enthousiast onthaald door de lokale bestuurders en de bevolking en direct toegepast.

Ze zijn het handelsmerk van de Duitse omroep ZDF - de gulzige Anton, de vlijtige Berti, de artistieke Conni, de slimme Det, de grappige Edi en de sportieve Fritzchen. Deze zes grappige figuurtjes zijn beter bekend onder de naam "Mainzelmännchen". Ze werden in 1962 bedacht door Wolf Gerlach, een tekenaar, decorontwerper, knutselaar en ambachtsman. De kunstenaar woonde meer dan 20 jaar met zijn gezin in Bad Zwischenahn, waar hij in 2012 stierf.

Napoleon Bonaparte is verantwoordelijk voor een van de bekendste culinaire specialiteiten van het Ammerland. In 1810 breidde deze Fransman het continentaal stelsel tegen Groot-Brittannië verder uit met grote gevolgen voor de Duitse kust. Daarmee verbood hij onder andere de export van de toen onder vorsten zeer geliefde Engelse soep "Turtle Soup" naar het Ammerland. Maar de Ammerlandse koks en kokkinnen vonden al snel een vervanging hiervoor. In plaats van schildpadden werd er zacht kalfsvlees in de kookpot gedaan en zo ontstond de naam "Mock-Turtle", oftewel namaak schildpad.

Nee, die mopjes over Oost-Friezen werden niet in Beieren en ook niet in Berlijn bedacht. De bedenker is Borwin Bandelow die eind jaren 60 in Westerstede naar school ging. In de schoolkrant "Der Trompeter" schreef hij heel veel grapjes over klasgenoten uit de buurregio‘s en zorgde hiermee voor de grootste grapjesgolf in Duitsland. Nu is Borwin Bandelow professor in de psychiatrie en psychotherapie aan de universiteit van Göttingen en expert op het gebied van angststoornissen.

In mei 2000 haalde een toen 48-jarige speler uit de buurt van Aurich in het casino van Bad Zwischenahn met slechts drie euro als inzet een Europees recordbedrag uit een van de gokautomaten: 4,58 miljoen Duitse mark. Op alle vijf rollen stond tegelijkertijd het jackpot-symbool.

Een Landkreis (bestuurseenheid) zonder stad - dat was het Ammerland zeer lang: pas eind mei 1977 kreeg Westerstede stadsrechten.

Op een schap naast de winkeldeur is een sticker geplakt met de tekst van een oude wasmiddelreclame "Mit Henko weich die Wäsche ein", op een plank staan oude theedoosjes en boven de toonbank hangt lichtreclame voor Vox- en Klipp‘s koffie, een merk dat al lang niet meer bestaat. In de Winkel van Sinkel in Neuenkruge lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Ursula Ecker weegt hier de door u gewenste hoeveelheid erwten, pasta en bonen en stopt ze daarna zoals vroeger in een papieren zak. In "Oma‘s Stube" serveert ze een kopje koffie of thee - hier maken ‘s zomers vele fietsers en dagjesmensen graag gebruik van.

Toen eind jaren 70 het verhaal ging dat er reuzenmeervallen van minstens 3,5 meter lang in het Zwischenahner meer zouden zwemmen, kwamen hier zelfs reporters van de "New York Times" op af. Alleen de voormalige agent van de waterpolitie, Peter Grünke, zou de vis daadwerkelijk hebben gezien. Maar: het verhaal doet nog steeds de ronde en op het marktplein van Bad Zwischenahn staat een bronzen standbeeld dat herinnert aan de Ammerlandse variant van "Nessie" (het monster van Loch Ness).

Gastronomen in het Ammerland hebben nooit een gebrek aan fantasie gehad. Er is altijd wel iets om over te praten - dat geldt hier ook. Zo heeft het personeel van het hotel "Seehotel Fährhaus" enkele jaren geleden er verrassend voor gezorgd dat het hotel ineens op een eiland lag. Een smalle gracht zorgt er sindsdien voor dat het viersterrenhotel niet meer aan, maar in het Zwischenahner meer ligt. Het eiland "Welsum" is sindsdien alleen nog meer via een van de twee bruggen te bereiken.